น้ำแข็งกับนาฬิการทราย

ข้อมูลเบื้องต้น

ฉันอาจเป็นสายฝนเมื่อเธอร้อนใจ อบอุ่นเหมือนไฟเมื่อเธอเหน็บหนาว
อาจเป็นดนตรีกล่อมเธอเมื่อเหงา อาจเป็นนแสงดาวเมื่อเธอแหงนมอง

แค่เพียงช่วยรับมันไปในทุกๆอย่าง ก็เพียงต้องการให้เธอมีสุขเสมอ
แม้เราไม่ได้พบเจอ อย่าเดาเลยเธอว่าฉันนั้นเป็นใคร

เนื้อเรื่อง

นานมาแล้ว โลกเป็นเพียงวัตถุทรงกลมเรียบๆเปล่าๆ

ไม่มีอะไรอยู่เลยนอกจาก

น้ำแข็งก้อนใหญ่กับนาฬิกาทรายเรือนยักษ์

ที่มีปลายเปิดสามารถปล่อยทรายออกได้อย่างเดียว




น้ำแข็งกับนาฬิกาทรายเป็นเพื่อนเล่นกันมาตั้งแต่เล็ก

ร่วมทุกข์ร่วมสุขจนทั้งคู่เติบใหญ่เข้าสู่วัยหนุ่มสาว



ความงดงามของน้ำแข็ง ทำให้นาฬิกาทรายแอบชื่นชมหลงใหล

แต่ทุกครั้งที่พยายามแสดงความสนิทสนมใกล้ชิด

ความเย็นชาจากน้ำแข็งก็ทำให้นาฬิกาทรายต้องผิดหวังทุกทีไป



วันหนึ่งนาฬิกาทรายทะเลาะกับน้ำแข็งอย่างรุนแรงถึงขั้นแตกหัก

นาฬิกาทรายร้องไห้เสียใจหนีไปอยู่อีกซีกโลก

หนึ่ง เวลาผ่านไปปีแล้วปีเล่านาฬิกาทรายกับน้ำแข็งก็ยังไม่คืนดีกัน

ต่างคนต่างอยู่คนละซีกโลก

จนมาวันหนึ่งเกิดแผ่นดินไหวครั้งใหญ่

ทำให้โลกจะต้องแตกออกเป็นสองส่วน



น้ำแข็งรู้ดีว่าถ้าโลกแตกเป็นสองส่วนแล้ว

ก็คงไม่ได้เจอกับนาฬิกาทรายตลอดกาล

แต่ด้วยทิฐิที่มีอยู่ น้ำแข็งจึงเลือกที่จะอยู่นิ่งๆ

แทนที่จะออกตามหานาฬิกาทราย


ดวงจันทร์โคจรผ่านมา

น้ำแข็งจึงถามว่าอีกซีกโลกเป็นอย่างไรบ้าง


ดวงจันทร์บอกว่า นาฬิกาทรายกลับมาไม่ทันเพราะโลกกำลังจะแยก

จึงปล่อยทรายออกมาปกคลุมรอยแตกของโลก

เพื่อยึดไว้ไม่ให้แยกออกจากกัน

โดยหวังว่าจะได้กลับมาพบน้ำแข็งอีก

ทันทีที่รู้ น้ำแข็งก็รีบออกตามหานาฬิกาทราย........

สายเกินไป ทรายกำลังจะหมดจากตัวนาฬิกาแล้ว

เมื่อน้ำแข็งมาถึงก็ได้ยินเพียงคำพูดสุดท้ายจากปาก

ของนาฬิกาทราย "ฉันรักเธอ"


ความเย็นชาที่มีในตัวน้ำแข็งหมดลงทันที

น้ำแข็งจึงเริ่มละลายในขณะที่ทรายเม็ดสุดท้ายร่วงลงสู่พื้นดิน

กลายเป็นน้ำทะเลที่อ่อนโยนคอยโอบอุ้มผืนทรายที่บริสุทธิ์ อยู่คู่กันมาจนทุกวันนี้



ที่มา :  ชามะนาว